Sen cennetin varlığından gurur duy, ben cehennemi istiyorum

Yağan kar şiddetini gitgide artırıyor, koyu renk saçlarıma tutunan kar tanelerinin sayısı çoğalıyordu

Konuşmadı, konuşmadım

Sessizlik

Aramızda her daim geçerli olan bir alfabeydi sessizlik

Ben de bu alfabeye bir kez daha boyun eğdim ve uzun, titreyen parmaklarımı avuçlarımın içine bastırdım

Elimi yanıma indirdiğimde avuçlarımda eriyen kar yere damladı

Rengi, kan rengiydi

Rengi, kaybın rengiydi

Rengi, bir cinayetin rengiydi