Düşman onlardan çok daha üstün, ertesi sabah saldırıya geçecekti

Halkın çoğunluğu, yenileceklerini bildiği halde, şehirde kalmayı seçti

O akşam, her yaştan kadınlı erkekli bir grup, Kıpti dedikleri Yunanlıyı dinlemek için meydanda toplandı

Kıpti, hiçbir dine mensup değildi; sadece bütün duyduklarını, yarına aktarabilmek için aklında tutmuştu

Kıpti, yalnızca içinde bulunduğu âna ve Moira denen varlığa inanırdı

Yarından itibaren şu anda ahenk olarak gördüğümüz şey ahenksizliğe dönüşecek

Mutluluğun yerini matem alacak, dedi Kıpti

Şehrimizi talan edebilirler, ama burada öğrendiklerimizi silemezler

İşte bu yüzden ilmimizin surlarımız, evlerimiz ve sokaklarımızla aynı kaderi paylaşmasına izin veremeyiz Peki ilim derken neyi kastediyorum? İlimle, gündelik yaşamın karşımıza çıkardığı zorlukların üstesinden gelerek hayatta kalmamızı sağlayan şeyi kastediyorum

Yarın bize neler olacağını kimse bilemez Çünkü her günün iyisi ve kötüsü aynı gün içinde olup biter

Öyleyse dışarıdaki askerleri ve içinizdeki korkuyu unutun

Bizler şimdi, gündelik yaşamımızdan, yüzleşmek zorunda kaldığımız güçlüklerden bahsedeceğiz, dedi Kıpti

Ve sevgiyi, kaybı, yenilgiyi, yalnızlığı sordular ona

Korkuyu, sadakati, cinselliği, geleceği ve kaderi; ona kendilerini nasıl bulacaklarını sordular

Hayatın içinden gelen, cevapları binyıllar boyu değişmeden kalan soruları sordular ona

Düşmanları beklerken, halk bir meydanda toplandı ve sordu

Ve Kıpti, onlara cevap verdi