Arka kapak “Yaramazlık, ele avuca sığmamak çok kötü şeyler değil Hebo

Dereyi bilirsin, bazen önüne gelen her şeyi yıkar, ağaçları söker, kenarında ki evleri bile alır götürür

Bu onun kötülüğü değildir

Yüreğidir

Kendisidir

Eğer yağmur günlerce yağmışsa, kar suları güneşle bir anda erimişse, derenin yapacağı bir şey kalmaz

Yatağını genişletmek için etrafı kırar döker

O, hedefine ulaşmanın, bir an önce denize kavuşmanın peşindedir

” Hebo serisinin üçüncü kitabı olan Dere Yürüyüşü’nde, gökyüzünden, dereden, yıldızlardan, hakikatten ve çocuklardan başka şeylere yer açmamış kafa dengi bir bilgeyle, küçük bir çocuğun tabiatın ortasında bazen neşeli bazen hüzünlü arkadaşlıklarının izini sürüp aralarında geçenlere tanıklık etmeye devam ediyoruz

Editörün görüşü Kitap her ne kadar gençlik romanı olarak görünse de, rahatlıkla yetişkinlerin de okuyabileceği bir örgüsü ve anlatımı var

Bu anlamda Hebo'ya bir yaş aralığı koymak doğru olmaz

Sadece şu söylenebilir; çocukların ve yetişkinlerin üzerinde durduğu, beğendiği kısımlar değişebiliyor

Her yaş grubuna hitap edebilen bir dili var

En önemli cümle Yıldızlar ne kadar çok olursa olsun asla fındık bahçelerini aydınlatmaz

Önümüze ya da etrafımıza saçılmaz pırıltıları; kaba dolan su gibi gözümüzden içimize akar sadece

Bu kitap neden önemli -Doğayla iç içe, pastoral bir anlatı

Doğanın bütün güzelliklerini yansıtan, kolayca bağ kurulabilen samimi bir dil

-Hebo isimli bir çocuğun samimiyet ve masumiyet dolu öyküsü

Adeta dokunulabilecek kadar gerçekçi bir yapıt

-He