ONUN GÖKYÜZÜYDÜM

ONUN SONSUZUYDUM

BU YAŞAMIN TA KENDİSİYDİ ÖZGÜRLÜĞÜN NEFESİYDİ

” Evera Alfen soğuk zindanda gözlerini açtığında işkence dolu günler onu bekliyordu

Düşman topraklarına sığınmakla suçlanırken en sevdikleri tarafından ihanete uğradığını anlamakta geç kalmıştı

Yuva’nın kanlı tarihindeki yalanlarla yeniden yüzleşirken kırk yıldır süregelen düzene isyan etmenin cezasını biliyordu: İdam edilecekti

Kardeşinin intikamını almak ve ölümündeki sır perdesini aydınlatmak için ona yardım eden adam, bir Vahşi olan Rans Kalt çok uzaklarda kalmıştı

Mavi gözlerindeki özgürlük umudunu, aşkını ve savaşçı ruhunu yitirmişti

Evera Alfen artık yapayalnızdı

Ya da öyle sanıyordu

Zincirini kıranların, kıvılcımı bir yangına çevirenlerin, İsyancılar’ın hikâyesi