“İnsanlar geçmişin izlerini taşıyor

Çocukken, gençken, büyüyüp gelişirken yaptığımız her yanlışı yine yapıyoruz

İnsanlık değişmedi, öğrenmedi

” “Bazı düşler var, aynı masum yalanlara benziyorlar

Belki de beynimiz, yeterinden fazla acı çektiğimizi düşünerek bunu telafi etmek amacıyla bize bazı yalanlar gösteriyordu

İnanması güzel olan yalanlar

Özlediğimiz insanların hâlâ yanımızda olduğunu söylerdi bazen bize

Bazen de en büyük arzularımızın artık gerçekleştiğini söylerdi

Gece boyunca inanırız bu yalanlara

Sabah olup uyandığımızda ise bütün olan bitenin bir aldatmaca olduğunu öğrenince yaşanan hayal kırıklığı, yalanların ne kadar masum olsa bile çok can yakabildiğini gösteren, en belirgin histir

Beynimiz, hatasını telafi etmeye çalışırken daha da batırıyor işleri

Bir hata, yalanla örtülür mü hiç? Bir hatayı örtmeye çalışan daha büyük bir hata

Bence düşler, insanın derhâl uyanması gereken korkunç aldatmacalardır

Eskiden böyle düşünmezdim

Düşlerimle mutluydum ya da öyle sanıyordum

Artık uyandım

Büyük bir yalandan uyandım

” Yürümeye çıktığımız yolda ansızın yolumuz bir başkasınınkiyle kesişir

Onunla bir süre yürür, kendimize dair yaşanmışlıklar paylaşır, birbirimizde izler bırakır ve yolun sonunda üstlendiğimiz görevin hırkasını üzerimizden çıkarıp yollarımızı ayırırız

İşte Nilüfer’le Ayberk’in kesişen yollarında birbirlerinde bıraktıkları iz

Ömer Akbaş’ın kalemiyle, “Tüm dünya

Tüm hayat, ‘Bir Düşten İbaret’miş

”