Wigan İskelesi Yolu George Orwell'in gazetecilik yaptığı dönemde yazdığı Wigan Yolu İskelesi’nde Kuzey İngiltere'nin içinde bulunduğu yoksulluk, sanayi devrimi ile birlikte gelişen İngiliz ekonomisinin kendi insanlarını nasıl sömürdüğü anlatır

 Yazar Victor Gollanz’dan aldığı yazı siparişini hazırlamak üzere Lancashire ve Yorkshire’da iki ay geçirir

Orada Avrupa’nın herhangi bir diyarında görülmemiş bir sefaletin hüküm sürdüğü, dişleri dökülmüş, yamru yumru bedenleriyle hayata tutunmaya çalışan kadınların, veremli çocukların, çirkin ihtiyarların, iflah olmaz ayyaşların kokularıyla dolu sokakların tanığı olur

Sonuçta bu eser ortaya çıkar

 Bu kitabında, “sabahları ilk işittiği sesin fabrika işçisi kızların tahta papuçlarla yürürken çıkardığı sesler olduğunu, kaldığı evlerin rutubetli odalarında yenen yemeklerin iğrençliğini, “en alt sınıf”tan arkadaşlarının tuhaf ritüellerini, kiracılardan nefret eden “pansiyon” sahiplerinin ölmeleri için dua ettiği kiracıların “sıralı tam” listesini, kalsiyum eksikliğinden dolayı dişleri mavileşen çocukların ”berbat hikayelerini” anlatır

Paris ve Londra'da Beş Parasız "Ah ama dostum, yaşam yokuşunun inişleri, çıkışları! Sen Rus ordusunda yüzbaşı ol, sonra birden Devrim patlasın, meteliksiz kal

1916 yılında, Edouard VII Oteli'nde bir hafta kalmıştım

1920'de aynı otelde gece bekçiliğine başvurdum

Bekçilik ettim, mahzenden yukarıya şişe taşıdım, yerleri fırçaladım, bulaşıkçılık, hamallık, tuvaletçilik yaptım

Garsonlara bahşiş verirdim, garsonlardan bahşiş aldım

"  George Orwell’in gençlik dönemlerinde Paris ve Londra’da beş parasız sefalet içinde geçirdiği zamanlardan esinlenerek yazdığı düşünülen bu eser, sahici yoksulluğu insanın yüzüne vuruyor

 Yatacak yer bulsa yiyecek bulamayan, kıyafetlerini rehin bırakan, yollarda yarı aç yarı tok dolaşarak güçsüzlere ayrılmış yatakhanelerde sabahlayan yazar, yoksullardan korkuyu da işler romanında

  "Yoksul halktan korku, usdışı bir korkudur

Zenginle yoksul arasında görünmeyen ve san