“İşte bu vakit kolu kanadı kırılıyor günün bir halk, şarkısını gömerken toprağa

Çırpınıyor avucumun içinde göğsünü yırtıp arzın o milyon sesli mızıkası

Kıyamet gibi hep ölü çocuklarla tanışmaktan korkuyor oğlum gözlerini kapatıp

Ki duruyor her yerde rengârenk, cıvıl cıvıl eliyle koymuş gibi bir ölüm atlası

”