'Sen bana iyiliğe dair hiçbir şeye inanmadığım şu dünyada karşılıksız iyilik yapılabileceğini öğrettin

” Kalbimin tam ortasında büyük bir ağrı var

Fazlasıyla acı yaşadım

Kendimi platonik bir aşka kaptırdım

Ulaşılmaz bir sevda uğruna hayatımı adadım

Ve işte, kaderin insanı bir noktadan başka bir noktaya nasıl taşıdığına bizzat şahit oluyorum

Şimdi, daha önce yolumun hiç düşmediği, içerisinde tanıdığım tek bir insan siması dahi bulunmayan bu şehre, yabancı gözlerle ilk kez baktığımda henüz yirmili yaşların başlarında sayılırım

Yaşadığım yılların nasıl geçtiğine dair en ufak bir fikrim bile yok

Fakat elimde tek bir kanıtım var, o da şu kalbim

Kalbimdeki derin izler anlatabiliyor ancak anlamasını bilene yaşadıklarımı



Saatler süren bir otobüs yolculuğunun, yolda geçirilen uykusuz bir gecenin, arkada bırakılan koskoca bir geçmişin, gitmelerin, kalmaların, düşmelerin ve nihayetinde yeniden ayağa kalkmanın hikâyesi bu

Umutsuzluktan umuda, çaresizlikten huzura, Aslı’dan asıla geçişin hikâyesi