'Ne kadar değerli insan gördüysem onların çocuğa değer verdiğini de gördüm

  Çocuğa değer vermek bir lütuf değil, insan olmanın gereğidir

Bu gerekliliğe önem veren ebeveynlerin çocukları hayatla barışık yaşar

Yeri geldiğinde coşkuyla gülebilen, gerektiğinde hüzün duyabilen çocuklardır onlar

Gözleri ışıl ışıl, ‘insan olmanın değerini’ duyarak yaşamış çocuklar…  Ne kadar sorunlu çocuk gördüysem, hepsinin ‘çocuk deyip geçilmiş’ olduğunu da gördüm

  Çocuk deyip geçmemek için çocuğun kim olduğunu bilmek gerekir

Çocuk kimdir ve nasıl yaşar? Kişiliği nasıl gelişir? Duyguları nasıl oluşur?” Adem Güneş Çocuk Deyip Geçmeyin ’de bir çocuğun gözünden bakıyor hayata

Her bölümde yeni düşünce ufukları geliştiriyor

Kimi zaman 'Dikkat dağınıklığı yoktur, o zaten çocuğun normal halidir” diyor, kimi zaman 'çocuk eğitiminin ceza ile olamayacağına” dikkat çekerek yetişkin-çocuk ilişkisinin temeli olan 'güven” duygusunun altını çiziyor