İnsan, yaratılan ile Yaratan arasında bir kavşak noktasıdır

Bu yüzden de insana halifelik verilmiş ve 'eşref-i mahlukat' denmiştir

Allah ile insan arasında Elest Bezmi'nden bu yana ilahî bir ahit mevcuttur

İnsan, mutluluğu ve ölümsüzlüğü Allah’a varmakla elde edecektir

İşte tasavvufta, insanın Allah'a varmaya niyet ettiği, aşk ile dolu bu yolculuğuna, sefer, seyir, sülûk gibi isimler verilir

İnsanın Elest Bezmi'nde Rabbi ile yaşadığı bu ayrı düşme hadisesinden sonra O'na ulaşma sürecinde verdiği çaba esnasındaki feryadı da bir o kadar yakıcıdır

Bu feryat yoksa insan, 'eşref-i mahlukat'lığını unutabilir

Bu yoldaki insanın varoluş yolculuğunun adı da Mi‘râc’dır

  Bu Mî'râc'a erişebilmek için gereken manevî doğum ve yolculuk ise bir insan-ı kâmilin manevî eşliği ile gerçekleşir ve böylece bir insan-ı kâmili ancak bir insan-ı kâmil yetiştirir

Bu manevî ilimler hususunda ise 21

yüzyılda özlemimiz, bu manevî iklimin, Kur’ân ve Sünnet’in denetiminde yeniden gerçek fonksiyonlarını elde eder konuma gelmesidir

Böyle bir yapılanma Hakikat’i arayan günümüz insanına beklenen güzellikleri getirecektir

İşte kavramların birbirine karıştığı, sahte ile gerçeği birbirinden ayırt etmenin güçleştiği bir zaman diliminde Prof

Dr

Ahmed Yüksel Özemre’nin Kâmil Mürşîdlerin Mîrâsı’nı farklı yönleriyle dile getirdiği sohbetleri, aslını arayan insana bir can suyu tedarik etmeye çalışmaktadır