Gevaş'ın durgun kıyılarında çekirge seslerine karışıyordu annemin esmer sözcükleri, kaybolduğu masalda yolunu bulmak için ardında sözcüklerini unutan bir çocuğun yalnızlığıyla büyüyordum

İlk Hecesi zor öğrenilmişse bir 'ben' olan gözlerimin ufkunda büyümek,  kimi dillerde yaşamaktı; kimilerinde ise

Zaman, Kafka'nın günlüklerine izi düşmüş bir kül yığınıyken, heybemde kalan yangınlarda bir varolma masalıydı şiir



şiire saygıyla