Kurtuluş Savaşı stratejisini en güzel özetleyen Atatürk kitabındaki Ali Fuat Erden Paşa olmuştur

Atatürk savaşa girdiğinde Karabekir kuvvetleriyle Ali Çetinkaya'nın cılız kuvvetlerinden başka Türk ordusu yoktu

Çoğunluğu efelerden oluşan Çerkes Ethem gibi haydutların da katıldığı kuvvet, soyguncu çetelerden ibaretti

Buna rağmen Atatürk direnişe başladı

Ne yazık ki Birinci İnönü Savaşı'nda Türk ordusu Çerkes Ethem kuvvetlerini bastırmaya mecbur kaldı ve aynı zamanda da yeni bir ordu kurdu

İkinci İnönü Savaşı'nda Yunan kuvvetleri durduruldu ve komutayı eline alan Atatürk, Sakarya savaşlarıyla neticelenen hareketiyle Yunanlıları püskürttü

Türk ordusu hiçbir cephede düşmanı durduracak güce sahip değildi

Sakarya'da Yunanlılar püskürtüldü ve fakat düşman takip bile edilmedi

Atatürk göstermelik savaşlara hiçbir zaman girmemiştir

Ancak bütün bu süreçte bir Türk ordusu yaratmaya ve teşkilatlandırmaya uğraştı

Bu arada mevcut güçleri toparladı; Doğu cephesindeki güçlerle savaşı sürdürdü, Bolşevizmin ilanı üzerine Rus ve Ermeni kıtalarına karşı çoğunluk sağladı ve Lenin ile güçbirliği yaptı

Öte yandan, Antep, Maraş ve doğudaki gerillaları da ordu haline getirmeyi başardı

Yerli ahali, özellikle Kürtler Paşa'ya katıldıklarında şimdiki doğu hudutlarımızı pekleştirdi

Bu arada Fransızlarla ateşkesi sağladı

Bütün bu süreç içinde Türk ordusu yavaş yavaş Yunan ve düşman kuvvetlerine erişmeye uğraştı

Atatürk hiçbir zaman yerel fırsatlardan yararlanarak taarruza geçmemiştir

Kesin sonuç alabileceği bir durum olmadıkça taarruza girişmemiştir

Sakarya'dan sonra geçen bir yıllık bir dönemde Türk ordusu Yunan ve düşman kuvvetlerine başabaş bir duruma gelince kesin taarruza girişti ve kuvvetlerini Kocatepe'de yoğunlaştırıp eşit Yunan ordusunu kurduğu mahalli çoğunlukla imha etti

Ve bir aydan kısa bir sürede İzmir'i aldığı gibi Anadolu'yu kurtardı

Atatürk'ün stratejisi yerel üstünlükler sağlamak değil, yok edici bir darbeyle sonuca gitmekti

Büyük bir başarı kazandı

Oysa, Fran