Çanakkale’ye dokunduğu zaman ressamın fırçası, şairin kelimeleri, bestekârın nağmeleri kan kırmızıya dönüşür

Gül bülbül′ün göğsünden akan kanın çiçeğidir, Çanakkale ise her şeyin yanıp kül olduğu bir büyük destan

Bu destanı bir de, bütünüyle Çanakkale’ye adanmış bu kitaptan okuyun

Bir mahşerin ortasında bir çukura düşen Gelibolu’ya âşık boynu bükük bir kelebeğin içinde bile 'Ah Vatan!” sızısını hissedeceksiniz

sönmeyecek; karanlık bilmese de, niyedir

bu eflâtun sessizlik güller mahzun diyedir

dünyayı yenenlerin yenildiği, o eşsiz, çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye’dir