Merhaba arkadaşlar, ben Ada

12 yaşındayım, okulda derslerim iyi ama kimse farkında mı bilmiyorum

Bilemem çünkü sormuyorum

  Sorarsam birileri bana, “Ama şunda da o kadar iyi değilsin

” der diye çekiniyorum

Ailem okumayı   yazmayı seviyorum diye beni belediyenin sanat kurslarından birine katılmam için yönlendirince   tiyatroyu seçtim

Bunu niye yaptım bilmiyorum, çünkü ben topluluk içinde konuşmaktan, kendimi   göstermekten hoşlanmam

Yani belki hoşlanırım ama yapamam, kaygılarım izin vermez

Kaygılı olmak   ne demek, nasıl aşabiliriz merak ediyorsanız hikâyemi okuyun

Merhaba arkadaşlar, ben Çınar

Tiyatro kursunda “Peter Pan” oyununu oynamaya karar verdiğimiz gün hayatım değişti

Üstelik   başroldeyim ve bu beni biraz kaygılandırıyor

Genelde bu durumlarda büyükler bana; “aman niye   endişeleniyorsun”, “endişelenmene gerek" yok ya da "endişelenme, sen yaparsın” gibi şeyler derler

Sanki     endişelenmek benim elimdeymiş, bir tek ben endişelenmemeyi beceremiyormuşum gibi hissediyorum

Kim ‘ya başaramazsam’ diye kaygılanmaz ki! Sizin de böyle kaygılarınız varsa hikâyemi anlatayım

Ufak Tefek Kaygılar’da çocukların gözünden kaygı ne demek, neler yaşatıyor, nasıl aşmaya çalışılıyor   ve gerçek çözüm nerede sorularının cevabını bulacaksınız

Çocukların çocuklara kaygının nasıl   yönetildiğini anlattığı bir ilk gençlik kitabı