Sana bir çocuk gözü gerek, her şeye hayretle bakacak

Bir zamanlar çocuktun, görürdün

Büyüdün, kör oldun

Sana bir çocuk dili gerek 'Niçin?” diye soracak

Evvel zaman içinde çocuktun, sorardın

Büyüdün, unuttun

Oysa bir çocuk yaşamalı içinde

Sesinde bahar taraveti, papatya gözlerinde merak, kelimelerinde fırından yeni çıkmış taze ekmek kokusu, yumuk ellerini gamzeli yüzüne dayayarak sürekli sormalı

Hayret makamına yüksel de seyret, neler var cihan sergisinde? Gazetelere bedel şu âlemin sayfalarını oku da gör ne haberler geliyor ötelerden

Elindeki beş topu birbirine dokundurmadan beş dakika döndürene şaşarak bakıyor, fakat gezegenleri güneşin etrafında milyarlarca senedir birbirine çarptırmadan döndüren kudrete dönüp bakmıyorsun bile

Bir de görsen ya! Etrafın harikalarla dolu

Uçak, sinekten utanıyor

Tren, kırkayaktan hayâ ediyor

Vapur, balinaya hayran

Robot, insana özeniyor

Ah ülfet! Nice harikaları sen perdeledin

İnsanı sen mahrum ettin hikmetten

Hâlbuki tefekkür hayretle başlar! Güzel bak, güzel gör

Sana hayret yakışır!