Az Kalan Gölge’nin Osman’ı önce doğduğu yerde düşe kalka, sonra dünya üzerinde düşe kalka yaşadı durdu

Durdu ama öyle durmak değil

Yaşamaya yemin etmiş gibi debelendi durdu

Okullar okudu, askere gitti, darbeler gördü ve rüyalar, dünyaya baktı; hayatın yüzüne

Okyanuslar aştı, parklarda yattı, yürüdü hem de çok, biz de onunla beraber

Görmedi, etrafında pervaneler vardı

Sonra bir gün oturup kendine laf anlatmaya başladı Osman oğlu Osman; kendine laf dinletmeye

“Gönlün genişti senin, uçmak istedin, açmak istedin, kaçmak istedin

”