Herkesten Sonra Gelen’de talihli okuru güzelce, titizlikle ve bariz bir dil zevkiyle inşa edilmiş okuması lezzetli kurmaca metinler bekliyor

Hikâyeleri vasıtasıyla düşünen, anlamaya çalışan, daha da önemlisi hisseden Emin Gürdamur’un gözü pek anlatıcıları; masal evreninde bir cazuyu da, kendi şiirlerinde kaybolmuş bir şairi de, şehrin göbeğinde bir kaybedeni, gecenin içine gözlerini dikmiş bekleyen bir nöbetçiyi de, bir aşığı ya da azap çeken bir yüreği de aynı korkusuz ustalık ve maharetle görüp işaret edebiliyor

Yazarın, her öyküde ayrı kılığa bürünen, tok, merhametli, tedirgin ve aynı zamanda amansız anlatıcı sesleri; onun, yeryüzü, sözcükler, masallar, efsaneler, hayat ve pek çok mefhum karşısındaki keskin dikkatini de ortaya koyuyor

Emin Gürdamur, okurlarına göz kamaştırıcı ve tadına doyulmaz bir hikâye evreni kuruyor

“Evren çok büyük, çok eski

Ama daracık ve taptaze hücrelerden yapılmış̧

Ona ve kanatlarına yer açman gerek

Biraz annenin Delail’ül Hayrat’ından

Biraz babanın çatık kaşlarından

Ablanın iyiliksever yüzünden

Teyzenin, kocasından gizli biriktirdiği harçlıklardan

Yer açman

Kendini itebildiğin kadar kenara ittin, olmadı

Kenarda sadece uçurum var

Uçurumun ağzı açıldı mı, sorular at sinekleri gibi üşüşür içine

Ağlamak uçurumları doldurmaz

”