Modern Arap edebiyatının en önemli isimlerinden Lübnanlı yazar Mihail Nuayme, birçok dile çevrilen ve sevilen romanı Kendini Arayan Adam ’da okura metafizik bir karşılaşma vadediyor

İnsan ruhunun derinliklerine, varoluşun özüne dair sırrı konuşarak değil, susarak keşfetmeye çalışan Arkaş’ın yaşamı, insanı kendi içine bakmaya mecbur ediyor

  Arkaş, insanlarla nadiren konuşur

Yalnızdır ya da öyle hisseder

Çözülmesi ve anlaşılması gereken davranışlara sahip garip bir insan

New York’taki bir Arap kahvehanesinde her gün sayısız insana hizmet eder; onlarla iç içe, fakat sessiz ve onlardan uzak

Karanlık ve küçük bir odada yaşar, fakat kendisinden de uzak

Düşünce ve ufku, yaratma gücü oldukça geniştir

İç içe yaşadığı halde uzak olduğu insanları tahlil eder

“Hürriyet” ve “ölüm” gibi bazı kavramlar onun için büyük değer taşır

Onun istediği bilinmeyeni bilmek, bildiğini de unutmaktır

  Okur, bu satırlarda iki Arkaş’la karşı karşıya kalıyor

Biri, ilahi âlemle irtibat kurup orada yaşamak için ısrarla sessizliği istiyor, diğeri insan kalabalıklarına dönmek için perdeyi yırtmaya çalışıyor

Tam birini anlamak üzereyken öteki canlanıyor ve sonra ikisi birden kayboluyor

Fakat Arkaş, sonunda bu bilmeceyi çözüyor ve okuyucuyu meraktan kurtarıyor