Son Hattatlar yahut İbnülemin’in verdiği isimle Kemâlü’l-Hattâtîn; Gelibolulu Âlî’den ve Müstakimzâde Süleyman Saadeddin Efendi’den devralının biyografi yazımının son halkasını temsil ediyor

İbnülemin kaynaklardan ulaştığı yahut bizzat tanıştığı hattatların ayrıntılı yaşamöykülerini ve eserlerinden numuneleri bir araya getiriyor

Bu sayede Osmanlı’nın son döneminde yetişmiş hattatların büyük bir kısmı sadece ketebe kaydında bir isim olmaktan kurtuluyor; isimleri, resimleri, hatt-ı destleri İbnülemin’in eserinde hayat buluyor

İbnülemin’in bütün biyografik eserleri aynı zamanda otobiyografik eserlerdir

Bu bakımdan hatta ve hat sanatına ilgisi olmayanlar da bu kitapta son devir bir İstanbul efendisinin hayatına, ikili ilişkilerine, siyasi hatıralarına, kitap kültürüne dair ilginç anekdotlar bulabilirler

Son Hattatlar’ın tekrar basımında önceki baskıların maddî koşullar sebebiyle izin vermediği fakat bugün mümkün olan değişiklikler yapılmıştır

Bunlardan en önemlisi hat levhalarının renkli olarak basılması ve siyah beyaz silik hattat fotoğraflarının elle çizilmesidir