İlber Ortaylı’nın Osmanlı ekseninde geliştirdiği tarihçilik çizgisinden bir demet

Kitapta 'Osmanlı Barışı” merkezde olmak kaydıyla Osmanlı aydınından hoşgörüsüne; Türk aile yapısı ve son asırda uğradığı dejenerasyonun boyutlarından Osmanlı saraylarının 19

yüzyılda geçirdiği değişimlere; medresenin son güneşi dediği Cevdet Paşa’nın Avrupa tarihini nasıl okuduğundan Tanzimat’ın tarikatlara bakışına ve nihayet tarihten gelen marazi taraflarımıza kadar pek çok mevzuun yoğun olarak analiz edildiği çok yönlü bir çaba ile karşılaşacaksınız

Osmanlı Barışı 'nı; tarihçiliği sürekli yapılan bir antrenmana benzeten Ortaylı’nın, tarihin şaşırtıcı uçlarına açtığı yeni menfezleri olarak da görebilirsiniz

'Osmanlı barışı ( Pax Ottomana ) şüphesiz bir sistemin adıdır ve son yıllarda Roma barışı ( Pax Romana ) gibi çok kullanılmaya başlanmıştır

Şunu söylemek gerekir ki bu bir abartma tabir olmadığı gibi yanlış da değildir

Tarihin bir döneminde, Osmanlı İmparatorluğu′nun özellikle Balkanlar ve Ortadoğu’da kendini ortaya koymasıdır

Bugün Doğu dünyasında uluslar sorununun kökleri Osmanlı devrine gidiyor

Çözümsüzlükler kadar çözüm ümidi de Osmanlı devrine gidiyor

İstanbul’un fethi ve II

Mehmed’in (Fatih) idaresi ile Osmanlı barışının temelleri atılmıştır

Osmanlı yeni dünya şartlarına intibak eden ve uluslaşmaya geçişi sağlayan son imparatorluktur

Yerel kültürleri yok eden koloni imparatorluklarının aksine (İngilizler Hindî sınıfını, Fransızlar Mağrib Arab medeniyetini yok ettiler) Osmanlı İmparatorluğu yerel kültürleri ve küçük halkları da ulus çağına taşımıştır

Bu kitapta değişik başlıklar altında Osmanlı Barışı’nın izlerini göreceksiniz

'